Piramidy w Gizie Historia | Cel, budowa, oś czasu i więcej

Zbudowany ok. 2600-2500 p.n.e.
Na wschód od Wielkiej Piramidy Chufu znajdują się trzy małe piramidy, niektóre o wysokości zaledwie 20 metrów. Są to grobowce żon i sióstr Chufu, popularnie zwane Piramidami Królowych. Obejmują one piramidę Hetepheres, matki Chufu, oraz królowych Meritites i Henutsen, jego żon. Na południe od Piramidy Menkaure znajdują się jeszcze trzy małe Piramidy Królowych, jednak nie wiadomo, kto jest w nich pochowany.

Zbudowany ok. 2500-2100 p.n.e.
Wokół trzech piramid znajduje się wiele płaskich struktur grobowych zwanych mastabami. Były one używane do pochówku pomniejszych krewnych lub urzędników królów i były rozmieszczone wzdłuż ulic i alei. Zostały one zbudowane w latach 2575-2465 p.n.e. Możesz także zobaczyć grobowce należące do robotników, którzy spędzili nawet 85 lat, aby ukończyć budowę trzech piramid i reszty kompleksu w Gizie.

c. 2600-2500 P.N.E.
Trzy Piramidy w Gizie zostały zbudowane w czasach Czwartej Dynastii Starożytnego Egiptu, między 2600 a 2500 rokiem p.n.e.. Najstarszą z tych budowli jest Piramida Chufu. Uważa się, że budowa każdej z trzech piramid wymagała od 20 000 do 40 000 opłacanych robotników i trwała od 20 do 30 lat. Zostały one zbudowane na zachodnim brzegu Nilu, który był uważany za miejsce zachodzącego niedz i kojarzony z królestwem zmarłych.

c. 2500–2100
Piramidy zostały zbudowane jako pomniki grobowe dla zmarłych faraonów. Starożytni Egipcjanie wierzyli, że kiedy faraon umrze, będzie żył w zaświatach jako bogowie. Musieli więc zostać pochowani z przedmiotami, których mogli potrzebować w życiu pozagrobowym, dlatego piramidy były używane do przechowywania skarbów faraonów. Zbudowano również świątynie grobowe, w których kapłani czcili zmarłych faraonów.

c. 1570-1069 P.N.E.
W czasach Nowego Państwa (1570-1069 p.n.e.) kompleks w Gizie był nadal aktywnym miejscem. Faraonowie Thutmose I, Amenhotep II i Thutmose IV zbudowali różne świątynie w pobliżu Sfinksa. Późniejsi królowie, tacy jak Tutanchamon i Ramzes II, również dodali nowe struktury do kompleksu.

c. 480 P.N.E.-400 N.E.
Po aneksji Egiptu przez Rzymian w latach 32-30 p.n.e., Piramidy w Gizie zostały uznane za antyk. Stały się one popularnym kierunkiem podróży, nawet wśród rzymskich cesarzy. Sfinks został nawet odrestaurowany w 60 r. n.e. na cześć cesarza Nerona, a schody i podium zostały dodane, aby pomóc odwiedzającym zobaczyć strukturę.

820 AD-1500
W średniowieczu Egipt został podbity przez islamskich kalifów. Pierwsi władcy byli zafascynowani piramidami, a w 820 r. kalif Al-Ma'mun podobno wydrążył tunel z boku Wielkiej Piramidy, aby zbadać, co jest w środku. Pisarz Abd al-Latif al-Baghdadi również badał piramidy w 1200 r. n.e., chwaląc je jako dzieła geniuszu inżynierii, a islamski historyk Al-Maqrizi dalej badał Wielką Piramidę w 1400 r., w tym sarkofag w komorze trumiennej.

XII wiek
W 1196 r. Al-Aziz Uthman, drugi sułtan Egiptu z dynastii Ajjubidów, próbował zniszczyć Piramidy w Gizie, zaczynając od piramidy Menkaure. Jego pracownicy próbowali zburzyć piramidy przez osiem miesięcy, ale okazało się, że ich zniszczenie było równie kosztowne, jak ich budowa. Ponieważ każdego dnia byli w stanie usunąć tylko jeden lub dwa kamienie, Al-Aziz nie odniósł sukcesu. Jego kosztowne wysiłki pozostawiły jedynie długą ranę na północnej ścianie piramidy Menkaure

1798
Podczas francuskiej inwazji na Egipt w 1798 roku, Napoleon odwiedził Piramidy w Gizie przed bitwą pod Piramidami. Mówi się, że spędził kilka nocy w kompleksie piramid przed bitwą i poprosił swoich żołnierzy o skalowanie zewnętrznej części piramidy. Jednak pomimo legend mówiących, że spędził noc samotnie wewnątrz Wielkiej Piramidy, prawda jest taka, że nigdy nie zapuścił się do środka.

1798–1890s
Po odkryciu przez Francuzów Kamienia z Rosetty w 1799 roku i rozszyfrowaniu hieroglifów, Egipt został zdobyty przez Brytyjczyków w 1801 roku. Europejscy historycy wkrótce zaczęli wykazywać większe zainteresowanie starożytnym Egiptem i piramidami. Ważne wydarzenia obejmują pierwsze nowoczesne wykopaliska archeologiczne na tym stanowisku w 1817 r., nadzorowane przez Giovanniego Belzoniego, oraz eksploracje Howarda Vyse'a wewnątrz piramid Khafre i Menkaure.

1914–1918
Podczas I wojny światowej brytyjscy żołnierze zostali oddelegowani do Egiptu w celu ochrony Kanału Sueskiego. Wielu żołnierzy i pielęgniarek z Australii i Nowej Zelandii przebywało w namiotach w pobliżu kompleksu Giza. W rezultacie służący tu brytyjscy i cesarscy żołnierze podążali szlakami turystycznymi i pozowali przed atrakcjami turystycznymi, w tym Piramidami w Gizie i Sfinksem.

Lata dwudzieste XX wieku - teraźniejszość
Po odrodzeniu zainteresowania Egiptem, po odkryciu bajecznego grobowca Tutanchamona w latach dwudziestych XX wieku, kilku współczesnych egiptologów zbadało to miejsce, aby znaleźć cenne odkrycia dotyczące piramid. Należą do nich wykopaliska wioski robotniczej, odkrycia łodzi solarnych Khufu i grobowca królowej Hetepheres I.